Dit was de situatie in 2014:Armoede veroorzaakt veel problemen in het leven van Filipijnse kinderen. Ze kunnen bijvoorbeeld niet naar school of leven op een onveilige plek. Een op de vijf gezinnen heeft een inkomen onder de armoedegrens. Zij hebben geen geld om drie volledige maaltijden per dag te eten. Dit zorgt voor ondervoeding en bij 1 op de 4 kinderen zelfs voor groeiachterstand. Veel ouders kunnen niet in de basisbehoefte van hun kinderen voorzien. Kinderen lijden vaak aan ondergewicht. Gezinnen hebben niet de middelen om te zorgen voor een goede hygiëne. En kinderen van arme gezinnen gaan vaak niet naar school.

Dit is de situatie nu in 2025: Steeds meer gezinnen verbouwen voedsel om van te leven en om te verkopen. De landbouwproductiviteit en voedselzekerheid verbetert. Er zijn spaargroepen waar gezinnen leren om geld te sparen.  Ondervoeding verdwijnt steeds meer naar de achtergrond. Ondergewicht bij kinderen neemt langzaam af.

Dit is onze droom voor 2031: Gezinnen hebben een hoger en stabiel inkomen. Ouders hebben geleerd hoe ze kunnen sparen. Er is genoeg geld om kinderen te voorzien in hun basisbehoeften, zoals voeding, kleding, gezondheidszorg en onderwijs. De gemeenschap weet wat hun rechten en plichten zijn en komt op voor hun belangen, zoals het verbeteren van onderwijsvoorzieningen en de infrastructuur. 

Dit is de situatie in 2014: Noord-Cotabato is kwetsbaar voor de langetermijneffecten van klimaatverandering. Kwetsbare gezinnen in deze gebieden worden vaak getroffen door natuurrampen. Juist voor gezinnen in armoede zijn de gevolgen van natuurrampen zoals aardbevingen groot. Zij hebben niet de middelen om zichzelf en hun huis te beschermen en wonen noodgedwongen op plekken die gevaarlijk zijn en de kinderen nog kwetsbaarder maakt.

Dit is de situatie nu in 2025: Er is speciale aandacht voor kinderen in huishoudens die in rampgevoelige gebieden wonen. Zij hebben niet altijd een veilige omgeving om in op te groeien, dat maakt hen extra kwetsbaar. Zo zijn er sessies en klimaatvriendelijke programma’s ontwikkelt voor kinderen en gezinnen in de gemeenschap. 

Dit is onze droom in 2031: Gemeenschappen zijn minder kwetsbaar voor rampen als gevolg van klimaatverandering. Ze hebben zich aangepast aan klimaatverandering en zijn hier beter tegen bestand. Het draagt bij aan een veilige leefomgeving voor kinderen.

Dit is de situatie in 2014: Gezinnen leven in armoede. Als gevolg van armoede hebben kinderen te maken met geweld, verwaarlozing en uitbuiting. Ze gaan vaak niet naar school. Er is weinig aandacht voor het welzijn van kinderen.

Dit is de situatie nu in 2025: De gemeenschap is beter bestand tegen de gevolgen van klimaatverandering. Stabiliteit en een veilige plek om te wonen draagt bij aan de bescherming van kinderen. De positie van kinderen in de gemeenschap is versterkt, er wordt beter naar hen geluisterd en ze nemen actief deel aan de gemeenschap. Kinderen die kwetsbaar zijn vanwege verwaarlozing, uitbuiting of te maken hebben met geweld, krijgen de aandacht die zij nodig hebben.

Dit is onze droom in 2031: Gezinnen in Noord-Cotobato weten beter hoe ze hun kinderen moeten beschermen.  Kinderen spelen een belangrijke rol in het kinderbeschermingssysteem. De lokale gemeenschappen zijn in staat een veilige omgeving voor kinderen te creëren en kinderen zijn zich bewust van hun rechten.

Dit was de situatie in 2014: Ouders en verzorgers hebben vaak niet genoeg financiële middelen om hun kinderen naar school te sturen. Hierdoor kunnen kinderen niet goed lezen of schrijven. Ook hebben veel kinderen niet voldoende lesmaterialen en leesboeken. Dat zorgt bij het overgrote deel van de kinderen voor leerachterstand.

Dit is de situatie nu in 2025: Er zijn verschillende leescentra in de gemeenschap om kinderen met leer-, lees- en rekenproblemen extra te ondersteunen. Ondanks alle inspanningen kampt nog steeds 9 van de 10 kinderen in het onderwijs met een leerachterstand. Vandaar dat onderwijs een belangrijk aandachtspunt blijft.

Dit is onze droom in 2031: Kinderen kunnen naar school. In het onderwijs leren kinderen levensvaardigheden waardoor ze beter voorbereid zijn op het leven en hun zelfvertrouwen groeit. Er is voldoende materiaal en onderwijs in de moedertaal beschikbaar. Ook zijn scholen beter toegankelijk voor kinderen die in moeilijk bereikbare gebieden wonen. Leerachterstanden worden minder.